نتیجه این انطباق نسبی با استانداردهای حسابداری این است که هیچ اطمینانی در مورد اینکه دادگاهها چه زمانی تصمیم خواهند گرفت که موضوعی در صلاحیت آنها است و چه زمانی از رویه حسابداری پیروی می کنند وجود ندارد، همانطور که از دیدگاه های بسیار متفاوت قضات در موارد مختلف می بینیم. سطوح در مورد مریخ به عنوان یک نمونه اخیر. دستورالعمل لرد هافمن در مجلس اعیان نشان میدهد که احتمالاً فقط صلاحیتهای قانونی حسابداری معتبر تلقی میشوند، اما این موضوع بهطور کامل بررسی نشده است.
موارد قدیمی تر ممکن است هنوز توسط مالیات دهندگان یا HMRC در آینده مطرح شود. حتی اگر یک ماده قانونی به صراحت بیان کند که فقط انحرافات قانونی از رویه حسابداری مجاز است، بعید به نظر می رسد که این امر به عدم قطعیت پایان دهد، زیرا مسائل تفسیر و دامنه همچنان مطرح می شود و دادگاه ها همچنان مایل به یافتن نکاتی هستند. قانونی که می توانستند درباره آن نظر بدهند. همانطور که اکنون این یک تمرین جزئی است که منجر به یک سیستم ترکیبی می شود. بنابراین، دادگاهها تمایل دارند که صلاحیت خود را با یافتن این که استانداردهای حسابداری در شرایط فعلی قابل اجرا نیست یا با تبدیل موضوعات به موضوعاتی که با آن آشنا هستند، مانند تقسیم سرمایه/درآمد، همانطور که در بالا مورد بحث قرار گرفت، بازپس بگیرند. یا یک سوال مالکیت قراردادی یا قانونی. این ممکن است با یافتن این موضوع انجام شود که ماهیت پرداخت برای اهداف مالیاتی وجود دارد که باید به عنوان پیش نیاز تصمیم گیری شود که آیا استاندارد حسابداری در همه موارد اعمال می شود یا خیر.
[email protected]...برچسب : نویسنده : yartax yartax0066 بازدید : 108