گزارشگری مالی

اطلاعات حسابداری علاوه بر مرتبط و قابل اعتماد بودن، باید قابل مقایسه و سازگار باشد. مقایسه پذیری به توانایی انجام مقایسه های مرتبط بین دو یا چند شرکت در یک صنعت در یک نقطه از زمان اشاره دارد. سازگاری به توانایی انجام مقایسه های مرتبط در یک شرکت در یک دوره زمانی اشاره دارد.

وکیل مالیاتی غرب تهران

به طور کلی، گزارشگری مالی باید اصل افشای کامل را رعایت کند - به این معنی که هر اطلاعاتی که به طور بالقوه می تواند بر تصمیم گیرندگان آگاه تأثیر بگذارد باید به شیوه ای واضح و قابل فهم در صورت های مالی شرکت افشا شود.

صورتهای مالی شرکت

خروجی اولیه سیستم حسابداری مالی صورت مالی سالانه است. سه جزء متداول یک صورت مالی عبارتند از ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد. در برخی از حوزه های قضایی، صورت های مالی خلاصه به صورت فصلی در دسترس هستند (یا ممکن است مورد نیاز باشد). این گزارش ها معمولا برای همه سرمایه گذاران و سایر افراد خارج از گروه مدیریت ارسال می شود. برخی از شرکت ها صورت های مالی خود را در اینترنت ارسال می کنند و در ایالات متحده گزارش های مالی برای شرکت های دولتی را می توان از طریق وب سایت کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) دریافت کرد. تهیه این گزارش ها در شاخه ای از حسابداری به نام حسابداری مالی قرار می گیرد.

ترازنامه

ترازنامه منابعی را توصیف می کند که در یک تاریخ مشخص تحت کنترل شرکت هستند و نشان می دهد که این منابع از کجا آمده اند. به عنوان یک نمای کلی از وضعیت مالی شرکت، ترازنامه از سه بخش عمده تشکیل شده است: (1) دارایی ها، که مزایای اقتصادی احتمالی آتی هستند که توسط واحد تجاری در اختیار یا کنترل می شوند. (2) بدهی هایی که احتمال قربانی شدن منافع اقتصادی در آینده است. و (3) حقوق صاحبان سهام، که به عنوان سود باقیمانده در دارایی های یک واحد تجاری پس از کسر بدهی ها محاسبه می شود.

فهرست دارایی ها اشکالی را نشان می دهد که منابع شرکت در آنها تسلیم شده است. فهرست بدهی ها و حقوق صاحبان سهام نشان می دهد که همین منابع از کجا آمده اند. به عبارت دیگر، ترازنامه منابع شرکت را از دو منظر دارایی و بدهی نشان می دهد و رابطه زیر باید حفظ شود: کل دارایی ها برابر است با کل بدهی ها به اضافه کل حقوق صاحبان سهام.