چرخه طولانی از دهه 1920 نمونه خوبی برای این تعامل است: شرایط چارچوب مالی-سرمایه داری و رونق بازار سهام مرتبط به سقوط سال 1929 منجر شد، رکود بعدی به دلیل سیاست ریاضتی که توسط IE تجویز شده بود به رکود تبدیل شد.
الگو. آموختن از بحران، به ویژه در قالب یک نظریه جدید RE ارائه شده توسط کینز، زمینه را برای نظام سرمایه داری واقعی دهه های 1950 و 1960 فراهم کرد. از آن زمان، احیای پارادایم نئوکلاسیک، که با غیرواقعیترین فرضیات تا به حال در تاریخ تفکر اقتصادی (انتظارات منطقی، کارایی بازار مالی، چرخه تجاری واقعی و غیره) تکمیل شد، به عنوان مشروعیت علمی منافع مالی عمل کرد. سرمایه در مقررات زدایی کامل از بازارهای دارایی. تغییر مرتبط در شرایط انگیزشی راه طولانی را به سمت بحران فعلی هموار کرد.
در حال حاضر، اقتصاد اروپا در وضعیت رکود قرار دارد (تقاضای خارجی تنها مؤلفه رشد است)، که نمونهای برای مرحله پایین چرخه طولانی است: دستورالعملهای IE همچنان تقاضای داخلی را تضعیف میکنند، با این حال، نخبگان همچنان در نئولیبرال گیر کردهاند. پارادایم که بیش از هر زمان دیگری حاکم بوده است. در چنین شرایطی که پارادایم جدید RE در معرض دید نیست، پیشنهادات RE واحدی ارائه می شود که می تواند/باید روند رویدادها را تغییر دهد (به عنوان مثال، قانون گلس-استگال در سال 1933 برای محدود کردن - به قول روزولت - " حدس و گمان با پول دیگران»). در شرایط کنونی اروپا، پیشنهاد مالیات بر معاملات مالی عمومی (FTT) به مهمترین پیشنهاد از این دست تبدیل شده است.
مبارزه بر سر سودمندی FTT در سطح آکادمیک، در رسانه ها و در سیاست، بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین در داخل هر کشور، منعکس کننده تفاوت های اساسی بین رویکرد "واقع بینانه" و "ایده آلیستی" به اقتصاد است. با عمیق تر شدن بحران، این مبارزه به سایر زمینه های مشکل مانند بیکاری یا بدهی عمومی نیز گسترش خواهد یافت. این مبارزات بخشی از فرآیند تخریب پارادایم قدیمی و توسعه پارادایم جدید است (تا حدی از طریق آزمایش راههای جدید در عمل همانطور که در نیو دیل انجام میشود). چنین فرآیندی برای مرحله پایین "چرخه طولانی" معمول ترین است.
[email protected]...برچسب : نویسنده : yartax yartax0066 بازدید : 97